ไป๋เทียน

ไป๋เทียน

........

เขาผู้เป็นจักรพรรดิที่มากเด้วยล่ห์กล กับข้าผู้เป็นเพียงบุตรขุนนางที่ไม่มีตัวตน แต่ทำไมสวรรค์ช่างกลั่นแกล้งทำให้ข้ากับเขาพบกันอย่างบังเอิญอีกครั้งและอีกครั้ง บังเอิญมารดามันสิ ทำไมข้าจะไม่รู้ว่าไอ้ฮ่องเต้หื่นกามจ้องจะจับข้ากินตลอดทุกครั้งที่เจอ สวรรค์ท่านรังแกข้า!!!!

........

"บังเอิญจังข้าพบเจ้าครั้งที่สามแล้ว"

"........"

"เขาว่ากันว่าถ้าเราพบกันครั้งแรกคือเรื่องบังเอิญ ครั้งที่สองคือโชคชะตา ครั้งที่สามคือพรหมลิขิต เจ้าว่าเป็นอย่างเขาว่าหรือไม่ไป๋เทียน"

จ้าวจางหย่ง

............................

"พรหมลิขิตบ้านมารดาท่านสิ"

ไป๋เทียน

............................

เราแอบมาเปิดเรื่องใหม่ แงงงงงง

ฝากนิยายจีนโบราณเรื่องแรกของเราด้วยนะก๊าบบบ

เราอยากลองเขียนแนวแบบนี้บ้าง อาจมีติดขัดตรไหนขออภัยด้วยนะคร้าบบบ

รูปภาพอ้าอิง : ลุงกูเลยจ๊ะ

PhiHuak

TB